Buty ochronne dla psa. Buty ochronne dla psa mają zabezpieczać psie łapy przed różnymi szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Ze względu na przeznaczenie buty ochronne dla psa można podzielić na: buciki dla psów zapewniające ochronę przed rozgrzanym bądź zmrożonym podłożem, solą drogową, ostrymi kamieniami, bądź żwirem; buty Jak rozpoznać wczesne oznaki utraty mobilności u zwierząt domowych 8 sposobów, by pomóc psu stanąć na nogi 1. wsparcie środkowej części ciała 2) Szybka i łatwa pomoc, aby pomóc Twojemu psu stać 3. stabilny wspornik tylny 4) Total Body Support 5) Progresywny zespół przewodów - podnośnik tylny Możesz zabrać psa na pływanie lub spróbować rozciągnąć tylne nogi swojego zwierzaka, aby uzyskać większą siłę. Co mogę dać mojemu psu na słabe tylne nogi? W przypadku psów, które nie są już pewnie na nogach, GingerLead może pomóc w rehabilitacji nóg, zapewniając równowagę lub wsparcie podczas chodzenia. W tym celu specjalista umieszcza kciuki obu dłoni na krętaczach kości udowej. Jeśli będą położone asymetrycznie, to oznacza (ale nie musi!), że zwierzę ma zwichniętą kończynę. Najbardziej rzetelne i często niezbędne do prawidłowej diagnozy zwichnięcia łapy u kota, jest badanie RTG. Obraz uzyskany w trakcie prześwietlenia Łapy psa zimą - jak wygląda odmrożenie łap u psa? Zimą, podobnie jak w pozostałe pory roku, psy powinny wychodzić na spacer. Niektóre czworonogi są jednak wyjątkowo wrażliwe na zimno i podczas zimowych wyjść mogą po prostu marznąć. To znak, że należy pieska ubrać, a także odpowiednio zabezpieczyć przed zimnem jego łapy. Taki zdecydowanie dłuższy włos pokrywa najczęściej tylne łapy psa, począwszy od ogona, aż po staw skokowy. Ten termin kynologiczny portki jest również stosowany przy określaniu obszaru sierści, która rośnie w innym kierunku niż pozostała część sierści, to można zaobserwować u psów takich ras jak np. Doberman. U Mam 3-letniego samca labradora/ow. niemieckiego. Dzisiaj wieczorem zaczęły mu puchnąć wszystkie cztery łapy, najbardziej tylne. Nie daje sobie dotknąć żadnej z łap. Sprawdzałam wszystkie łapy na poduszkach, na wierzchu i pomiędzy palcami i nie widać, żeby coś sobie wbił. Cały dzień biegał, ale robi to codziennie i nic Bawimy się w boga. Problemy ze starym psem często powodują różne przemyślenia z zakresu filozofii oraz etyki, szczególnie jeśli na człowieka spada to niespodziewanie i nie miał czasu się do tego przygotować mentalnie. Z jednej strony stan Sary jest dobry i nie ma żadnego bezpośredniego zagrożenia życia. Uszczelnij wszystkie wstążki wokół łapy, przeciągając je przez białe plastikowe pierścienie (rysunek 2). 3 - Ustawić ortezę tak, aby środkowy otwór pasował na kolano psa. Dokładnie zamknij wszystkie wstążki wokół łapy, przeciągając je przez białe plastikowe pierścienie (rysunek 3). 4 - Tylny pasek jest regulowany. MALTAŃCZYK - wzorzec rasy. Średniej wielkości. Długość jej wynosi 6/11 wysokości w kłębie. Długość kufy wynosi 4/11 długości głowy lub 3,7/10. Szerokość pokrywy czaszki między skroniami nie może przekraczać 3/5 długości głowy. Osie podłużne mózgoczaszki i grzbietu nosa są równoległe. W stosunku do głowy duży. OOzV. Przez aktualizacja dnia 18:57 Wypadanie sierści u psów jest naturalnym procesem, który nie powinien wzbudzać naszego niepokoju. W okresie wiosennym i jesiennym, kiedy wahania temperaturowe są największe, a długość dnia ulega zmianie, dochodzi do pobudzenia szyszynki, która oddziałuje na wydzielanie melatoniny odpowiedzialnej za sezonowe zrzucanie sierści. W przypadku jednak gdy zauważymy, że nadmierne jej wypadanie nie jest związane ze zmianą pory roku i stopniowo przybiera na sile, powinniśmy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Niekiedy sierść zwierzęcia staje się matowa, łamliwa i podatna na uszkodzenia do tego stopnia, że pies zaczyna łysieć. Rodzaj tych zmian może być różnorodny i może przybierać postać o różnym nasileniu. Zaleca się przyjrzeć rodzajowi występujących reakcji, ponieważ ich charakter może znacznie ułatwić poznanie przyczyny łysienia. Łysienie u psów może mieć w takiej sytuacji związek z poważną chorobą – w takim przypadku szybkie zareagowanie na niepokojące symptomy będzie kluczowe dla dalszego rozwoju wypadków. Im szybciej zgłosimy się do lekarza weterynarii, tym szybciej będzie on w stanie ustalić przyczynę łysienia psa i wdrożyć odpowiednie postępowanie. Łysienie plackowate u psa Pies może gubić sierść równomiernie na całej powierzchni ciała lub jedynie w określonych miejscach. Taki rodzaj gubienia sierści nazywamy łysieniem plackowatym. Wyróżnia się kilka rodzajów łysienia plackowatego, z których każde może wskazywać na inny rodzaj dolegliwości: Łysienie o symetrycznym kształcie, któremu towarzyszą przebarwienia skóry: może wskazywać na zaburzenia na podłożu hormonalnym. Niekiedy w takim przypadku może występować jeszcze obrzęk oraz łuszczenie się skóry. Łysienie na brzuchu: jeśli występuje u samców i to szczególnie w okolicy jąder, to można podejrzewać wystąpienie zespołu feminizującego u naszego pupila. Choroba ta jest zaburzeniem pracy jąder, w wyniku którego pies upodabnia się do suki. Łysienie na grzbiecie i tułowiu: może sygnalizować nadczynność kory nadnerczy – szczególnie w przypadku, gdy skóra pozbawiona włosów jest bardzo delikatna i widoczne są na niej naczynia krwionośne. Łysiejący ogon u psa: takie łysienie występuje zazwyczaj u suk i jest objawem charakterystycznym dla choroby jajników. Zazwyczaj symptomowi temu towarzyszą zaburzenia cyklu płciowego lub – w niektórych przypadkach – ciąże urojone. Objawy te wymagają szybkiej konsultacji z lekarzem weterynarii, który zleci dalsze postępowanie. Okrągłe łysienie: niekiedy może wskazywać na obecność pasożytów lub grzybów. Warto zwrócić uwagę na to, czy pies nie drapie lub nie odgryza łysiejących miejsc, ponieważ może to prowadzić do podrażnień, powikłań i tworzenia się ran. Łysienie w obrębie którego występują krostki: jest to charakterystyczny objaw dla zakażenia bakteryjnego, najczęściej gronkowca. Łysienie u psa występuje głównie w obrębie kończyn, brzucha i wewnętrznych stron łap. Czasem w tym miejscach tworzą się także strupy. Łysienie połączone z tyciem: w przypadku, gdy intensywnemu łysieniu towarzyszy znaczny wzrost wagi, możemy podejrzewać niedoczynność tarczycy u naszego czworonoga. Dodatkowymi objawami, wskazującymi na chorobę tego narządu, mogą być nadwrażliwość psa na zimno oraz szorstkość skóry. Łysienie plackowate u psa©Shutterstock Łysienie u psa - przyczyny Nie zawsze łysienie u psa musi jednak oznaczać groźną chorobę. Niekiedy u podstaw tego zjawiska mogą leżeć także innego rodzaju dolegliwości, które spowodowane są chwilowym podrażnieniem, infekcją lub zaburzeniami. Alergia Urata sierści u psa może być spowodowana reakcją alergiczną. Najczęściej podejrzenia o alergii pojawiają się w chwili, gdy wykluczona już zostanie obecność pasożytów lub grzybica, których objawy są bardzo podobne. Pies może być uczulony zarówno na środki kosmetyczne, jakich używamy do pielęgnacji, jak i na konkretne składniki pokarmowe. W celu postawienia diagnozy lekarz weterynarii zleci potrzebne badania i w razie potwierdzenia alergii zleci dalsze działania. Choroby dermatologiczne i obecność pasożytów W przypadku, gdy łysieniu towarzyszy intensywne drapanie się, możemy podejrzewać chorobę pasożytniczą wywołaną przez pchły, wszoły lub świerzbowce. Jeśli dodatkowo zaobserwujemy u psa łuszczenie się skóry i zmiany zapalne, to możemy zakładać zarażenie grzybicą. W przypadku zaobserwowania niepokojących objawów należy jak najszybciej skontaktować się z weterynarzem. Nieprawidłowe odżywianie Częstą przyczyną złej kondycji i wypadania sierści u psa może być nieodpowiednia dieta. Pogłębiające się problemy i niedobory mogą ostatecznie prowadzić do łysienia, jednakże rzadko zmiany te przyjmują formę plackowatą – zazwyczaj pies zaczyna tracić sierść na całym ciele. Niedobory określonych składników mogą być spowodowane źle dobraną karmą i dietą ubogą w białko, wielonienasycone kwasy tłuszczowe, czy witaminy i składniki odżywcze. Nieprawidłowości o podłożu psychogennym W niektórych przypadkach przyczyną łysienia u psa może być długotrwały stres lub inne zaburzenia natury psychologicznej. W wyniku stresu zwierzę nadmiernie wylizuje sierść lub wyrywa je sobie z określonego miejsca na ciele. W takiej sytuacji konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii, który wdroży odpowiednie leczenie. W pierwszej kolejności należy zastosować środki, które wspomogą zredukowanie stresu, takie jak L-tryptofan lub feromony DAP. Zaburzenia hormonalne Objawy są dosyć charakterystyczne i łatwo je rozpoznać. Należą do nich matowość i łamliwość włosów, wypadanie sierści podczas szczotkowania, łyse obszary po obu stronach ciała i ciemniejsze przebarwienia. W niektórych przypadkach łysienie symetryczne może mieć związek z chorobą endokrynologiczną zwaną chorobą Cushinga, wywołującą nowotwór przysadki, nadnerczy albo niedoczynność obu tych organów. Na koniec należy pamiętać, że widoczne łysienie u psa zawsze wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii. Dopiero odpowiednia diagnostyka umożliwi ustalenie przyczyny niepokojącego zjawiska i wdrożenie dalszego postępowania. Dzisiaj kolejny wpis o psich urazach. Jeżeli Twój pies kuleje to znak, że trzeba w pewien sposób interweniować. Nawet jeżeli to tylko sprawa mechaniczna (pies źle stanął na łapie) to i tak warto wcześniej to rozpoznać i wyeliminować możliwość innych jeżeli Twój pies podejrzanie często kuleje – wtedy również możemy mieć do czynienia z jakimś nawracającym schorzeniem, a im wcześniej rozpoczniemy leczenie tym lepiej dla (można przeczytać TUTAJ) skończyliśmy na chorobach genetycznych.———————————————–Jeszcze na chwilę wróćmy do Legion – byliśmy u weterynarza i dostała tabletki oraz zastrzyk (antybiotyk). Po dwóch dniach było coraz gorzej. Mała już w ogóle nie stawiała jednej łapki, podskakiwała, wierciła się i ogólnie było jej źle i nieprzyjemnie. W poniedziałek znowu weterynarz – nakazał z trudem zdjęcia (ciężko utrzymać nieruchomo 40kg psa ;)) – nic nie pokazały ciekawego. Legion dostała ponownie zastrzyk – przeciwbólowy oraz tych zastrzykach było o wiele lepiej, na drugi dzień psiakowi włączył się już ”tryb łobuza”, czyli dobrze. Znowu do weterynarza po kolejne zastrzyki (przeciwbólowy + przeciwzapalny) oraz po wapń (podobno ma braki).Po zastrzykach o wiele lepiej. (widać na powyższym zdjęciu – tak wraca od weterynarza pies, którego już nie boli ;))Teraz przechodzimy na tabletki przeciwzapalne i powinno być wszystko dobrze. Kupimy również kompleksy witaminowe w proszku dla psów i będziemy psince podawać.———————————————–Ok, teraz wróćmy już do samego wpisu. Zapraszamy!Choroby związane z rozwojem szczeniakaWiele chorób i urazów łap powstaje w okresie szczenięcym oraz rozwoju psa. Szczególnie narażone na to są psy ras dużych oraz olbrzymich, ponieważ szybki wzrost pupila powoduje znacznie obciążenia chorobami jest tu krzywica oraz młodzieńcze zapalenie kości. Pierwsze schorzenie występuje stosunkowo rzadko i wiąże się z niedoborami witaminy D3, czyli niedoborami wapnia w organizmie przyczynami krzywicy jest ogólne złe traktowanie zwierzęcia. Niedożywienie, brak dostępu do światła słonecznego, silne zarobaczenie – dlatego choroba ta związana jest z ogólnym złym stanem psa – głównie powstająca w sytuacjach patologicznych (typowe znęcanie się nad zwierzętami).Objawy są bardzo podobne do tych z dysplazji oraz młodzieńczego zapalenia – kulawizna, bóle w obrębie stawów. Jedynym sposobem na określenie choroby jest badanie zapalenie kości nazywamy również enostozą -schorzenie to dotyczy głównie psów ras dużych i olbrzymich. Przyczyną zapalenia kości jest stan zapalny jamy szpikowej, który powoduje jej to do bólu oraz kulawizny – często nawet kilku łap. Dużym problemem jest tendencja do nawrotów choroby, więc jeżeli pies często miewa kulawiznę w młodym wieku to jest to objaw właśnie zapalenia kości. Enostoza najczęściej rozwija się w okresie 6-18 miesiąca życia psa – w tym okresie występują znaczne zmiany we wzroście oraz wadze pupila, które mogą powodować różne zauważyć, że choroba ta znacznie częściej pojawia się u psów, niż objawami jest pojawienie się nagłej kulawizny, bez konkretnego powodu. Oznacza to, że nie wiąże się ona z żadnym urazem. Czasami taki uraz może zniknąć po kilku dniach, ale często utrzymuje się nawet kilka w przypadku zapalenia kości pojawia się również apatia oraz gorączka. W najgorszym przypadku pies może piszczeć oraz wyć. To najostrzejsza forma diagnozujemy w oparciu o zdjęcie psy i ich problemyNiestety psy w ciągu całego swojego życia są narażone na różne urazy. Szczególnie w okresie starości. Częstą chorobą jest dyskopatia, która niestety jest bardzo poważnym schorzeniem związanym z kręgosłupem oraz zaburzeniami dyskopatia objawia się tym, że powoduje przemieszczenie tarczki międzykręgowej w kręgosłupie oraz możliwy paraliż/niedowład łap. Proces choroby powoduje również ból – niestety całe schorzenie ma charakter nawracający, czyli jest duże prawdopodobieństwo, że nawet po wyleczeniu, pies nadal będzie miewał diagnozuje się radiologicznie. Najlepsze rezultaty daje szybkie leczenie. Alternatywą jest leczenie operacyjne poprzez usunięcie ucisku na zwichnięcia i inne urazyTo na pewno najczęstsza kategoria wszelkich urazów. Choroby genetyczne zdarzają się stosunkowo rzadko. Choroby związane z wiekiem są cóż… związane z wiekiem i trzeba mieć tego świadomość (szczególnie jeżeli wybieramy psa rasy dużej lub olbrzymiej, albo nie dbamy o wagę przyjaciela).Urazy mechaniczne spowodowane są wszelkimi czynnościami, które psy wykonują. Nie ma tutaj reguły i jest to po prostu ”pech”. Pies może zbyt wysoko skoczyć, źle wylądować, źle postawić łapę, przewrócić się, poślizgnąć. Do tego dochodzą wszystkie możliwe kolizje, jeżeli wypuszczamy pupila do innych psów (psiaki obijają się o siebie, skaczą po sobie, wywracają się itd.)Najczęściej po spacerze można zauważyć, że pies lekko kuleje (dziwnie chodzi). Często na drugi dzień pojawia się opuchlizna lub bardziej intensywna osób zostawia tak psa w imię reguły ”to się rozchodzi”. Niestety pies nie ma możliwości zakomunikowania, że coś naprawdę boli. Nie każdy pies skomle i piszczy, chociaż i to czasami bywa – zawsze lepiej iść do weterynarza i mieć pewność. Warto zmierzyć psu temperaturę (stan zapalny powoduje gorączkę). Specjalista może podać antybiotyk w zastrzyku, tabletki przeciwzapalne, a nawet przeciwbólowe. Naprawdę warto zatroszczyć się o psa – to wcale nie jest dla niego warto również w tym okresie zminimalizować spacery. Nie nadwyrężajmy psu łap – zresztą psiaki często same odmawiają dłuższych spacerów (kładą się, nie chcą iść). Nie zmuszajmy wtedy psa do dalszej drogi, pozwólmy odpocząć i wróćmy do koniec porównanie: Smutny pies, bo boli oraz Wesoły pies, bo koniec życzymy wszystkim, żeby Wasze psiaki zawsze były zdrowe, silne i energiczne. Urazy to duży stres dla psa, jak i właściciela. Niestety nie ma sprawdzonych metod, aby tego uniknąć. Przecież pies musi się ”wylatać”, a podczas dzikich harców zawsze łatwo o jakiś mały trzeba z tym żyć i mieć tego świadomość. Trzeba mieć cichą nadzieję, że nic się nie stanie, ale jednocześnie być gotowym na ewentualne urazy. Mojej 14-letniej suczce ostatnio drżą łapy, zwłaszcza po wysiłku (spacer). Głównie tylne, choć przednie też delikatnie. Poza tym zauważyłam, że zaczęła wchodzić na różne przedmioty i czasem obija się o meble. Wzrok ma świetny, to wiem na pewno, bo widzę jak reaguje na spacerach - potrafi dostrzec z dużej odległości, np. kota, którego ja ledwo widzę Ale w mieszkaniu zdarza jej się wchodzić na różne przeszkody: potyka się o buty w przedpokoju, a ostatnio weszła na pudełka z ozdobami choinkowymi, choć wokół było dużo miejsca do przejścia. Ostatnio na spacerze biegnąc wpadła w głeboką jamę i się przewróciła. Takie rzeczy nigdy się nie zdarzały. To wygląda tak jakby nie potrafiła ocenić odległości?? Nie wiem w sumie jak to dokładniej opisać. I jeszcze jedna rzecz jest dla nas nowością - mianowicie suczka czasem na spacerach jakby przypominała sobie o czymś i zaczyna wtedy biec. Najgorsze jest to, że biegnie zazwyczaj do drogi, szosy, zresztą jakiejkolwiek drogi. Muszę ją wtedy albo gonić albo przykucnąć i mieć nadzieję, że się odwróci i "obudzi", że przecież po co biec, pańcia jest tutaj... Z tego powodu zmieniłyśmy trasy spacerów na bezpieczniejsze, a ja nauczyłam się już wyłapywać sygnały, mówiące, że ona zaraz się "zapomni" i poleci. Dla postronnego obserwatora nie wygląda to tak źle, jak opisuję, ale ja te wszystkie zmiany widzę, bo przecież znam swojego psa od kilkunastu lat... Dodam jeszcze, że jakieś 2 - 3 lata temu zaczęła tracić słuch i teraz prawie nie słyszy, w każdym razie bardzo słabo. Uszy kilkakrotnie były oglądane przez weterynarzy, ale orzekli że są czyste, nie ma stanu zapalnego ani nie są zatkane. Więc może to już z powodu wieku. Chciałabym się dowiedzieć, co oznaczają te wszystkie zmiany, czego mogę jeszcze się spodziewać i czy cos można z tym zrobić? Jak rozpoznać, że psa coś boli? Zmienia zachowanie Często ból nie ujawnia się bezpośrednio, lecz poprzez zmiany w zachowaniu. Naszą uwagę powinny zwrócić wszystkie odchylenia od normy danego zwierzaka, bez względu na ich naturę i kierunek. Pies zwykle spokojny, mało ruchliwy może się nerwowo kręcić, nie mogąc znaleźć sobie miejsca. Zdarza się też, że szuka coraz to nowej kryjówki. Osobnik z natury skory do ruchu i aktywności może całymi godzinami nie zmieniać miejsca. Bywa też, że zamiast dreptać po mieszkaniu, pies kręci się w kółko. Czasem odmienne zachowanie sprawia wręcz wrażenie zmiany osobowości. Zwierzęta skore do agresywnych reakcji robią się spokojne, obojętne na bodźce, które wcześniej prowokowały je do działania. Z kolei psy bardzo łagodne i cierpliwe mogą reagować agresywnie, gdy ktoś je dotyka lub tylko zbliża się do nich, a nawet atakować osoby kręcące się po domu. Reakcją na ból bywa wylizywanie bolącego miejsca. Ponieważ uporczywe lizanie (najczęściej przednich łap w okolicy nadgarstka, ale nie tylko) jest dla psa czynnością uspokajającą, niepokój wywołany bólem w jakiejkolwiek okolicy ciała może spowodować takie zachowanie. Często ból sprawia, że pies zaczyna unikać kontaktu z właścicielami – trzyma się na dystans. Bywa jednak i tak, że szuka pieszczot i bliskości człowieka o wiele bardziej niż zazwyczaj. Obecność właściciela działa uspokajająco, zdarza się więc, że pies odczuwa silny niepokój, gdy zostaje sam w domu, co objawia się piszczeniem, szczekaniem, niszczeniem drzwi czy przedmiotów lub załatwianiem się. Ból może być również bezpośrednią przyczyną brudzenia w domu, na przykład wtedy, gdy utrudnia poruszanie się, przyjęcie odpowiedniej pozycji lub jest odczuwany w czasie wydalania. Zwierzę może nie korzystać z okazji, jaką jest spacer i załatwiać się dopiero wtedy, gdy potrzeba stanie się bardzo gwałtowna.